ما از او غا یب هستیم یا او از ما غا یب ؟
تو خود حجا بی از میان بر خیز
آیا چشمی که پاک نیست می تو انید به چهر ه دلبر با یش بنگر د ؟ آیا لب و دها نی که هر یاو ه ای را گفته و هر لقمه مشکو کی را خو رده ، لیا فت دارد بر دستان مبارکش بو سه زند؟
آیا خا نه های رنگا رنگ و بزرگ ومفر وش و فضا یی پر از غنا ، بسیار بد هکار در خمس و زکا ت ووو هزاران جهل دیگر می تو اند خواهان زیا رت حضر تش باشد ؟
آیا انسا نهای که همه کس وهمه چیز را برای خود می خواهند می تو انند امیدوار به دیدار کسی باشند که خود را برای دیگرا ن به زحمت بسیار انداخته است ؟
هما نطور که جد بزرگو ارش رسو ل اکر م ص برای نجا ت بشریت از هلا ک در گر دابهای دنیا سختی های بسیار کشید ....آیا هر گز با روح و جسمی پاک در بستر آرمیده ای به آن امید که خو ابت را با حضور خود عطر آگین فر ماید ؟
آیا هر گز در کوه و دشت و بیا بان به تنهایی طا لب دیدارش شده ای فقط برای آنکه عاشق فرزند علی و فا طمه هستی ؟ آیا برای خو شبختی خود او را به یاری طلبیده ای ؟
آیا برای نجات دنیا از جهل و کفرو طغیان و فساد .. ظهور او را قلبا و ملتمسا از حق تعا لی
خو استه ای ؟
آیا هیچگاه شده قسمتی از منز ل خود را تطهیر نما یی و بهترین فرش و با لش خود را آنجا بگذاری و در کنار آن محل بسیار نماز و قرآن خو انده باشی به آن امید که آن حضر ت بر آن مکان قدم نهاده وآنجا را مقد س فر ما ید ؟
آیا هر گز روحا و قلبا با آن حضر ت درد دل کر ده ای و آن حضر ت را مخا طب قرار داده ای و در پس آن مد تها منتظر نشسته ای مثل کسی که و اقعا با کسی قرار ملا قات داشته باشد ؟
آ یا هر گز از خود پر سید های چرا به دیدار آن خو رشید نا ئل نشده ای ؟
آیا نمی خو اهی بیدار تو بیاید یا اعمال و رفتار و افکار تو حا ئل میان تو و او ست ؟
آیا اعضا ء و جوارح خود را پاک کر ده ای که لا یق دیدار آن حضر ت شوی و هزاران آیا وآیا های دیگر .. 
فدای تو یا مهدی ای امیر بزرگ فدای تو ای عزیز کنند ه خو بان و ذلیل کننده بد کاران
فدای تو ای نا بو د کننده بنا های شر ک و نفا ق و طغیان ،فدای تو ای گیرنده انتقام مظلو مان فدای تو همه مومنین ومومنات فدای خاک پا یت ای همه خو استه خدا
فدای تو که فقط خدا تو را می بیند و می خواهد و می نامد و می خو اند و می ستاید
امن یجیب المضطر اذا دعا ه و یکشف السو ء
فدای تو ای مضطر.. خدایا ما بند گان بدی هستیم ،امابه صفات جلا لیه و سلبیه و ثبو تیه خود ؛ به ما رحم کن و رحم تو در گروی ظهور بنده خا صت حضر ت مهدی عج است
اللهم عجل لو لیک الفرج
ای خدای بزرگ به خودت قسم تعجیل کن در فرج و لی خود . و لی مید انیم گنهکاری و بی لیا قتی ما ما نع بزرگی بر سر راه ظهور هستند ، کسا نی که فکر می کنند خو بند گنهکارند و بدان ..که دیگر هیچ ..
یا ارحم الر احمین ارحم علینا بظهور و لیک
راستش را به ما نگفتند…….
راستش را به ما نگفتند یا لااقل همه ی راست را به ما نگفتند.
گفتند تو که بیایی خون به پا می کنی، جوی خون به راه می اندازی و از کشته پشته می سازی و ما را از ظهور تو ترساندند…
ما از همان کودکی تو را دوست داشتیم ،با همه ی فطرتمان به تو عشق می ورزیدیم و با همه ی وجودمان بی تاب آمدنت بودیم.امّا ………اما کسی به ما نگفت که چه گلستانی می شود جهان، وقتی تو بیایی……
همه پیش از اینکه نگاه مهر گستر و دست های عاطفه ی تو را توصیف کنند،شمشیر تو را نشانمان دادند……….آری ،برای اینکه گل ها و نهال ها رشد کنند،باید علف های هرز را وجین کرد واین جز با داسی برنده و سهمگین، ممکن نیست………آری ،برای اینکه مظلومان تاریخ نفسی به راحتی بکشند،باید پشت و پوزه ی ظالمان و ستمگران را به خاک مالید و نسلشان را از روی زمین برچید………آری، برای اینکه عدالت بر کرسی بنشیند،هر چه تخت ستم آلوده ی سلطنت هست را باید واژگون کرد و به دست نابودی سپرد…………
و اینها همه همان معجزه ای است که تنها از دست تو برمی آید و تنها با دست تو محقّق می شود………اما مگر نه اینها همه مقدّمه است برای رسیدن به بهشتی که تو بانی آنی، آن بهشت را کسی برای ما ترسیم نکرد……کسی به ما نگفت که آن ساحل امید که در پس این دریای خون نشسته است، چگونه ساحلی است؟!…………
کسی به ما نگفت که وقتی تو بیایی: « دل های بندگان را آکنده از عبادت و اطاعت می کنی و عدالت بر همه جا دامن می گسترد و خدا به واسطه ی تو دروغ را ریشه کن می کند و خوی ستمگری و درندگی را محو می سازد و طوق ذلّت و بردگی را از گردن خلایق بر می دارد. ( بحار الانوار،ج 51،ص 75 )………………
به مانگفتند که وقتی تو بیایی:« ساکنان زمین و آسمان به تو عشق می ورزند ،آسمان بارانش را فرو می فرستد ،زمین ،گیاهان خود را می رویاند……و زندگان آرزو می کنند که کاش مردگانشان زنده بودند و می دیدند که خداوند چگونه برکاتش را بر اهل زمین فرو می فرستد.( بحار الانوار،جلد51،ص 104 )…………
به ما نگفتند که وقتی تو بیایی :« همة امت به آغوش تو پناه می آورند ،همانند زنبوران عسل به ملکه ی خویش و تو عدالت را آنچنان که باید و شاید در پهنه ی جهان می گستری و نمی کنی و خونی را نمی ریزی.( منتخب الاثر ،ص 478 ) …………
به ما نگفتند که وقتی تو بیایی: اموال را چون سیل جاری می کنی و بخشش های کلان خویش را هرگز شماره نمی کنی.( صحیح مسلم، جلد 8، ص خفته ای را بیدار 185 )…………به ما نگفتند که وقتی تو بیایی: رفاه و آسایشی می آید که نظیر آن پیش از این
نیا مده است . مال و ثروت آنچنان وفور می یابد که هر که نزد تو بیاید ، فوق تصورش دریافت می کند.( البیان ،ص 17)…….به ما نگفتند که وقتی تو بیایی: هیچ کس فقیر نمی ماند و مردم برای صدقه دادن به دنبال نیازمند می گردند و پیدا
نمی کنند. مال را به هرکه عرضه می کنند ، می گوید: بی نیازم .(مسند احمد،ج 2،ص 530 )…
ای محبوب ازلی و ای معشوق آسمانی !
…… ما بی آنکه مختصات آن بهشت موعود را بدانیم و مدینه ی فاضله ی حضور تو را بشناسیم تو را دوست می داشتیم و به تو عشق می ورزیدیم ، که عشق تو با سرشت ها عجین شده بود و آمدنت طبیعی ترین و شیرین ترین نیازمان بود…………ظهور تو بی تردید بزرگترین جشن عالم خواهد بود و عاقبت جهان را ختم به خیر خواهد کرد…………
مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید ………که ز انفاس خوشش بوی کسی می آید………از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش………زده ام فالی و فریاد رسی می آید……………( اثری از سید مهدی شجاعی )
----------------------------------------------
به به به....چه ماه شعبان پرفضیلتی شده ها !!
شروعش با جمعه نیمه ی شعبانش هم با جمعه و آخرش هم که تقویما می گن جمعه است.
یکی از شبهایی که احیا وشب زنده داریش خیلی توصیه شده همین شب نیمه ی شعبانه .
انقدر فضیلت داره که خیلی از علما می گن حتی اگه ولادت حضرت ولی عصر (عج) هم تو این روز نبود باز شب شریفی بود ولی حالا که این ولادت هم مزید بر شرافتش شده و حسابی نور علی نور .
این شبا تو آسمونا به بعضیا عبادت و بندگی و تهجد و اشک و راز و نیاز می دند ، به بعضیا هم خواب .
خدا کنه ما هم جزء دسته ی اول باشیم ، آخه حیفه اون موقعی که امام زمان داره به دوستاش شیرینی جشن تولدش رو می ده ماها خواب بشیم…..
هرچند هدیه ها محفوظه ولی اونی که بیداره بیشتر و بهترش رو می گیره ها……
ما اَم برای اینکه دست خالی نریم تو این جشن یه هدیه ای در نظر گرفتیم……..یه حزب از قرآن کریم به همراه 313 تا صلوات……هر کی حاضر بسم الله.
ولادت با شکوه حضرت ولی عصر (عج) ، منجی عالم امکان مبارک عاشقانش باشه….
رجعت : شکو ائیه دنیا ، شکو ائیه زمین ، شکو ائیه اهل آسمان و زمین ایا نباید از منا بع طبیعی زمین در راه خدا بهره برداری شو د ؟
آیا نباید بشر یت جن و انس ظا لمین را بشنا سند و عقو بت دنیو ی آنها را ببینند ؟
آیا مسا جد نباید به دو ر از ریا و تزو یر و آراستگی ظا هری ، محل عبادت محسنین گردد؟
ایا نباید در رو ی زمین ، خدا آنگو نه که شا یسته عبادت است ، پرستش شود ؟
آیا نباید محسنین به دوراز شیا طین و افراد شرور خدا را بخو انند ؟
آیا نباید عالم و آدم غضب حیدری را در فرزند رشید آنحضرت حضرت ابا الفضل العباس قمر بنی هاشم ع بر گستر ه زمین ببینند ؟(هر چند همه چیز گواه بر آن است که آن مظلوم نه برای جنگ ، بلکه برای آوردن آب برای فرزندان رسو ل الله ص بطر ف شر یعه حر کت کردند و آماج تیر های خصم قرار گر فتند
آروزی دنیا چیست ؟
به امید زما نی است که به همه عالم و و عا لمیان و عر شیان بگو ید : من در حالی به پایان رسیدم که زمامداران من صا لح بودند .
آرزوی زمین چیست ؟
به آن آرزو است که بگو ید من در حالی به پایان راه خودم رسیدم که نعمتهای خود را بطور کا مل به افراد صا لح بخشیدم و دیگر هیچ گنهکاری بر روی من قدم نمی زند. و نر ید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الا رض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الو رثین .... پس از حضرت صا حب الزمان عج سید الشهدا ء ع سپس پیا مبر ص و سپس حضر ت علی ع وو.. زمامدار افراد صا لح خواهند بود وهر مومن صا حب فرزندان بی شماری خواهد شد .......
۸۰
هنوز خیلی از عمر دنیا مانده اگر چه 10سال از عمر دنیا گذ شته است . حضر ت مو سی ع از خدای متعال پر سید ؟ چند سال است دنیا را آفریده ای ؟ بار یتعالی فرمودند : از مشکلا ت علم من می پر سی ؟موسی گفت : می خوام بدانم . خدای متعال فرمودند: ما ته الف الف سنه عشره مرات (صد هزار هزار سال ده مر تبه ).
یا مهدی یا صا حب الز مان یا صا حب الر جعه ، تا تو نیا یی عر شیان شاد نمی شوند ، تا تو نیایی هیچ چیز شروع نمی شود
اللهم ادخل علی اهل القبور السرور ..... هم از زمان تو مستجاب می شو د ، نه زمان شروع می شود نه عبادت ، نه حقیقت ، نه عدالت ، نه قنا عت ، نه صدا قت ، نه رفا قت ، نه لیا قت ،اما چرا؟
چون روز خدا فرا نرسیده است و بعد از آن رجعت معصومین ع و بعد از آن قیا مت .
امام جعفر صادق ع فرمودند : روز های خدا سه روز است : روز ظهور قا ئم آل محمد علیه السلام، روزرجعت و روز قیا مت .
پس سر منشا ء زمان خدا توئی یا مهدی . خدا یا برسان روز ظهور و مبدا زمان و صا حب الزمان عج را در حا لیکه تو و مهدی ، مارا بخواهید وما هم تو ومهدی را بخواهیم و بخوانیم و به فلا ح برسیم .
والسلام علی من اتبع الهدی